روزهای آغاز شعبان برای شیعه یادآور زادروز شخصیتهای نازنینی است. آنچه مرا بخود آورد اینکه ما از روز تولد این برزگواران به چه میرسیم. و سهم ما از یادآوری این سه اتفاق چیست؟

- د رمساجد و هیآت جشن میگیریم و بستنی و شیرینی میخوریم

- مداحی میشنویم و دست میزنیم

- و...؟ دیگر هیچ

بیایید شما هم توی دنیای ذهنتان بگردید . من و شما .کسی را مخاطب نمیکنیم که غریبه باشد. من وشما چقدر ا زرفتارهای این بزرگواران را در زندگی مان دخالت داده ایم .

آیا میدانید امام حسین مثلا در شعبان چه رفتاری داشت؟ یا باالفضل عباس در موقعیتی مشابه یکی ا زموقعیتهای عادی من و شما در زندگی چگونه اقدام کرده است ؟ غذا خوردن. خرید کردن. با خانواده بودن.زن گرفتن. بابا بودن. فرزند بودن. مهربانی با دیگران.خشم با دیگران . و... و حتی به قول امروزی ها مدیریت زمان زندگی شان چگونه بوده است؟